We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Inertzia

by BIRKIT

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €7 EUR  or more

     

  • Compact Disc (CD) + Digital Album

    Includes unlimited streaming of Inertzia via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 3 days

      €10 EUR or more 

     

1.
Inertzia 03:39
INERTZIA Eta ulertu zuen, ateak ere baduela autodefentsa mekanismo itzela irekitzean topean eusteko bortizki itxiz gero, kolperik ez hartzeko. Eta behin topea hausteko kemena aurkituta erabat zabaltzean, berez itxiko dela Inertzia geldigaitzak bultzatuta. Jarraian makurtu, kontu handiz batu zuen atea, aldizka, ireki ohi zuen haize bolada berriak barrura sartutako guztia komodako kaxoian sartu eta emeki maitekiro, atondu. INERCIA Y comprendió que la puerta también tiene un mecanismo de autodefensa genial para sujetarse en el tope, para no dañarse si se cierra de golpe. Y que una vez encontrado el valor para romper el tope al abrirse por completo se cerrará por sí sola empujada por la inercia imparable. A continuación se agachó y recogió con mucho cuidado todo lo que la corriente de aire nuevo metía dentro cada vez que la puerta se abría. Lo guardó en el cajón de la cómoda Lo ordenó, lenta y cariñosamente.
2.
BEGIZULOETATIK Begiluzuloetatik dakusat mundua berak ez nau ikusten, nire mahaian platerari so dago. Begiluzoetatik dakusat mundua berak ez du antzeman nekea hezurdura bihurtu zaidala. Begizuloetatik dakusat mundua bera ez da mugitzen ordurik onartzen ez duten orratz artean Begizuloetatik dakusat mundua oraindik ez daki bularrak hustu zizkidan hura Eskutik daramat eta ikasten nauela Eskutik daramat ikasten nauena. Begizuloetatik dakusat mundua berak ez du ulertzen trapu zikinak geroa garbitzen duela. Begizuloetatik dakusat mundua oraindik ez daki ikasten ari nauen hori gai izango dela... Gu danak ikusteko gai izango dela Mundua aldatzeko gai izango dela. DESDE MIS OJERAS Desde mis ojeras veo el mundo él no me ve, está mirando al plato en mi mesa. Desde mis ojeras veo el mundo no se ha dado cuenta de que el cansancio se me ha vuelto huesos. Desde mis ojeras veo el mundo él no se mueve entre agujas que no aceptan las horas. Desde mis ojeras veo el mundo aún no sabe que quien me vació los pechos Va de mi mano y me aprende. Llevo de la mano a quien me aprende. Desde mis ojeras veo el mundo él no comprende que el trapo sucio limpia el futuro. Desde mis ojeras veo el mundo aún no sabe que quien me está aprendiendo Será capaz de vernos a tod@s Será capaz de cambiar el mundo.
3.
Azalak 05:49
AZALAK Abesti bat, besterik ezin dizut eman nahikoa izango ez delakoan partekatzen ditudan gaitzekin batera kontzientzia zuritzen duten klikak. Epel dago hemen, goserik ez eta salbu gizonen munduan jaberik ez nau saldu. Ez zait barrua hustu haietako bakoitza gainetik kentzean edo gainetik kendu zenean. Babes bila, babes gabe utzi zaituen lurran erortzean. Babes bila, erroak ihartu dizun soroa ereitean. Iraganik gabe mareak hartu zuen, baimenik ez eta, besoak behar zituen. Eta nork esango du laguntzerik ez dela? Azalak uzten digu. LA PIEL Una canción, es todo lo que puedo darte aún sabiendo que no es suficiente junto con las desgracias que comparto clics que limpian mi conciencia. No hace frío aquí, ni hambre, a salvo, en este mundo de hombres no me ha vendido dueño no me he vaciado por dentro cada vez que me quité a alguno de encima o él mismo se levantó. Buscas protección, al caer en la tierra que te dejó indefensa. Buscas protección, al labrar el suelo que secó tus raíces. La marea la tomó, sin pasado, sin permiso y necesitaba brazos ¿Y quién dirá que no se puede ayudar? La piel nos permite.
4.
AMODIOZKO KANTA Maite zaitut, nere poltsarekin autobusera abiatzen naizen bakoitzean. Maite zaitut, bidai luze horretan loak ezin hartu. Maite zaitut, nerea ez den herri batean kafesnea hartzerakoan. Maite zaitut, horma grisak ikusten eta zenbakia ematen didatenean. Maite zaitut, karneta erakusterakoan miatzen nauten bitartean. Maite zaitut, bi metro karratuetan eserita itxaroten dudanean. Maite zaitut, agertu eta begiekin dena adierazten didazunean Maite zaitut, zure eskua ikutu beharrean kristal lodia ferekatzen dudanean. Itzultzean, liburua hartu bezain laster loak hartzen nau zurekin egiteko amets eta ametsetan maite zaitut zaitut laztana Xabierren olerki obsesibo bat bezala, Sarrik moldatutako narrazio bat bezala, Atxagaren Obabako ipuin bat bezala, Mikelen istorio odoltsu bat bezala, Maite zaitut laztana. Maite ditut bisitak irauten duen 55 minutuak. Zerrai hotsak beste hilabete ikusi gabe gogorarazten didanean. Beste kanta ere idaz nezake, baina nahiago dut nekatua egotea eta esaldia, nekatzen ez zaituena beste hamaika aldiz errepikatuko dizut. Itzultzean, liburua hartu bezain laster loak hartzen nau zurekin egiteko amets eta ametsetan maite zaitut zaitut laztana Xabierren olerki obsesibo bat bezala, Sarrik moldatutako narrazio bat bezala, Atxagaren Obabako ipuin bat bezala, Mikelen istorio odoltsu bat bezala, Maite zaitut laztana. TE AMO Te amo cada vez que me monto en el autobús con mi bolsa en mano. Te amo cuando no puedo dormir durante ese largo viaje. Te amo cuando tomo el café con leche en un país que no es el mío. Te amo cuando veo las grises paredes y me dan un número. Te amo mientras enseño el carné y me registran. Te amo mientras espero sentada en dos metros cuadrados. Te amo cuando apareces y me lo dices todo con la mirada. Te amo cuando en vez de tocar tu mano acaricio el grueso cristal. Al volver, cojo el libro y me quedo dormida para soñar contigo y en sueños te amo, cariño. Como una obsesiva poesía de Xabier Como una narración que Sarri adaptó Como un cuento de Obaba de Atxaga Como una sangrienta historia de Mikel Te amo, cariño. Amo los 55 minutos que dura la vista. Cuando el ruido de la cerradura me recuerda que no nos veremos en un mes. Podría escribir otra canción pero prefiero estar cansada y te repetiré otras tantas veces esa frase que no te cansa. Al volver, cojo el libro y me quedo dormida para soñar contigo y en sueños te amo, cariño. Como una obsesiva poesía de Xabier Como una narración que Sarri adaptó Como un cuento de Obaba de Atxaga Como una sangrienta historia de Mikel Te amo, cariño.
5.
Biraka 04:25
"... kideak ez dira betirako berdinak izango eta horrek maitasun berriak sor ditzake bikotean." Clarise Lispector BIRAKA Txiripaz, bizitzak ekartzen digu norbere pareko ardatz bat lagun. Ikusi eta ikasi haiek, biraka. Betirako izan bedi, elkarri, biraka. Azala aldatzen dugun heinean izango garenak moldatzen doaz batera. Biraka, biraka, biraka... Tiraka, tiraka, tiraka... Eta orain zer..? Orain birak emateari utzi behar izan zaio. Mila esker, Aska ditzagun ardatzak elkar ez galtzeko inoiz. GIRANDO Por casualidad, la vida nos trae un eje amigo que se nos asemeja. Los observamos y aprendemos a girar como ellos para que dure para siempre girando alrededor del otr@. A medida que cambiamos de piel l@s que seremos van formándose a la vez. Girando, girando, girando…. Tirando, tirando, tirando…. Y ahora...qué? Ahora hemos tenido que dejar de girar y te doy las gracias Soltemos los ejes para no perdernos nunca.
6.
Mina. 06:44
"Min bitxia da... inoiz biziko ez duzun zerbaitengatik nostalgiaz hiltzea." Alessandro Baricco MINA. Dena desagertarazi egin du. Altzoan narama, kulunkatuz. Isolatuz, edozein soinu, axola zuen guztia orain arrunt. Altzoan kulunkatuko berak nahi arte. Hiritik aterako nau xendra berderuntz larre beratzean etzan, ni berri bat sortu, zutitzen naizen arte itxaron eta alde egingo du. EL DOLOR. Ha hecho desaparecer todo me lleva en su regazo, meciéndome. Aislando cada sonido, todo lo que importaba es vulgar ahora. Me mecerá en su regazo hasta que él quiera. Me sacará de la ciudad hacia el verde sendero. Me posará sobre la blanda hierba, formará un nuevo yo, esperará hasta que me levante y se marchará.
7.
Leihoa 05:19
LEIHOA Begi triste horiek berriz hitz egin didate. Hiru eguneko bizarra, gaur ere. Nahikoa izan ziren arreta deitzeko eta orain ezin gainetik, ezin burutik kendu. Gaindituta, eskuak bete hirugarrena bidean Begi triste horiek hitz egin didate eta ez dakit zer dioten, ez dakit zer nahi duten. Larrua jo nahi didazu? Ala zurearen kontra estutu, besterik ez? Naizen lekuraino eraman zaitzadan, Naizen lekuan arnasa hartuko duzulakoan. Bertan egonda naiz ere, aspaldian... Ez naiz erantzuna, ez nauzu behar. Ireki leihoa Tinko itxi zendun noizbait, Gogoz itxi zendun noizbait, etxea epeltzean. LA VENTANA Esos ojos tristes han vuelto a hablarme barba de tres días hoy también fueron suficiente para llamar mi atención y ahora no puedo quitarmelos de encima, de la cabeza. Desbordado, las manos llenas tercero en camino esos ojos tristes me han hablado y no sé que dicen, no sé qué quieren. ¿Quieres acostarte conmigo o simplemente apretar mi piel contra la tuya Para que te lleve hasta donde estoy, pensando que aquí donde estoy podrás respirar? Yo también estuve ahí, hace tiempo no soy la respuesta, no me necesitas. Abre la ventana, la cerraste fuerte una vez cuando la casa se calentó.
8.
My woman 04:29
MY WOMAN The girl and I didn’t know we could fly on the ice. Hold the stick and push them all no care the dress, no care the blood. The girl and I didn’t know we could skate down the hill. Cut the wind, jumping high instead of watching them from the girlfriends’ bench. The girl and I didn’t know we could stay out all night. Making friends, making love and come back for lunch without being judged. The girl and I didn’t know we should have not dropped that hand. That there was nothing wrong with feeling that standing close to her. The girl and I smiled the day I got my first guitar. She watched me playing loud proud of me, among all curious eyes. The girl and I didn’t know I didn’t know her at all. The girl and I didn’t know We were half my woman. The girl and I didn’t know I didn’t know myself at all The girl and I didn’t know we were half my woman. The girl and I didn’t know, so we missed the start of my life. The girl and I should know she got it back, my woman. NAIZEN EMAKUMEA Neskak eta biok ez genekien izotz gainean hegan egin genezakeenik. Stick-a hartu eta denak bultzatu Bost axola soinekoa eta odola. Neskak eta biok ez genekien muinoan behera irrist egin genezakeenik. Haizea moztu, gorantz salto eginez, neskalagunen bankutik haiek behatu baino. Neskak eta biok ez genekien gau osoan irten gintezkeenik. Lagunak egin, amodioa egin, eta epaituak izan gabe bazkalordurako itzuli. Neskak eta biok ez genekien eskua askatu beharrik ez zela. Ez zegoela ezer txarrik haren ondoan egonda hura sentitzean. Neskak eta biok irribarre egin genuen lehen gitarra erosi nuen egunean. Gogor jotzean begiratzen zidan Nitaz harro, begiluzeen artean. Neskak eta biok ez genekien bera ezagutzen ez nuenik. Neskak eta biok ez genekien naizen emakumearen erdia ginenik. Neskak eta biok ez genekien neure burua ezagutzen ez nuenik. Neskak eta biok ez genekien naizen emakumearen erdia ginenik. Neskak eta biok ez genekien... beraz, nire bizitzaren hasiera galdu genuen. Neskak eta biok jakin beharko genuke berak, naizen emakumeak, berreskuratu zuela. LA MUJER EN MÍ La chica y yo no sabíamos que podíamos volar sobre el hielo. Coger el stick y empujarlos a todos sin importar el vestido, ni la sangre. La chica y yo no sabíamos que podíamos patinar colina abajo. Cortar el viento, saltando alto en vez de observarlos desde el banco de las novias. La chica y yo no sabíamos que podíamos salir toda la noche. Hacer amig@s, hacer el amor y volver para la hora de comer sin ser juzgadas. La chica y yo no sabíamos que no debimos soltar aquella mano. Que no había nada de malo en sentir aquello al estar junto a ella. La chica y yo sonreímos el día en que compré mi primera guitarra. Me observaba tocar fuerte orgullosa de mí, entre ojos curiosos. La chica y yo no sabíamos que yo no la conocía en absoluto. La chica y yo no sabíamos que éramos la mitad de la mujer en mí. La chica y yo no sabíamos que yo no me conocía en absoluto La chica y yo no sabíamos que éramos la mitad de la mujer en mí. La chica y yo no sabíamos… así que nos perdimos el comienzo de mi vida. La chica y yo deberíamos saber que ella, la mujer en mí, lo recuperó.
9.
"Maitasuna ez da kaiola, bakarrik egotea askatasuna ez den bezala. Lagunduta hegan egiteko askatasuna da maitasuna. Jabe izan gabe izaten uztea, alegia." Antoine de Saint Exupéry EZINBESTEKOAREN ZIEGA Alde egin nahi dut jada ez zarelako zu jada ez zarelako hemen jada ez garelako haiek. Alde egin nahi dut orain uler dezaket ezin besteen zoriona bermatu nirearen truke. Ez nekien aspaldian joan nintzelako falta zinela. Alde egin nuen nire lekura itzultzeko ezinbestekoaren ziegatik irtetzeko. Alde egin nuen nire erdien arteko gerra amaiezinean, azkenik emazteak galdu zuelako. Bakarrik, libre, nire erreinuaren alde ulertzen zenuela entzuten nuen. Bakarrik, libre, nire taupaden jabe baztertzen zintudala ikusi gabe. Eta itzultzen banaiz ezinbestekoa onartzeko? Bihotz honen lauhazka ezin baita maite duenaren zauria izan. Geratuko al zara, bertan egoteko bada? Nire erreinuko ateaz bestaldean ezinbestekoaren ziega hontan itxoiten..? Giltza ateko zerrailetik kentzeko, Giltza gure esku ahurran uzteko itzuli ginen. LA CELDA DE LO INDISPENSABLE Quiero irme porque ya no eres tú porque ya no estás aquí porque ya no somos aquellos. Quiero irme ahora puedo entender no puedo garantizar la felicidad de los demás a costa de la mía. No sabía que faltabas porque hace tiempo que me fuí. Me marché para volver a mi lugar para salir de la celda de lo imprescindible. Me marché porque en la interminable guerra entre mis dos mitades perdió “la mujer de”. Sola, libre, a favor de mi reino escuchaba que lo entendías. Sola, libre, dueña de mis latidos sin darme cuenta de que te apartaba. ¿Y si vuelvo para aceptar lo indispensable? porque el galope de este corazón no puede ser herida de quien ama. ¿Te quedarías, si es para estar aquí al otro lado de la puerta de mi reino, esperando? Volvimos. Para quitar la llave de la cerradura. Para dejarla en la cuenca de nuestras manos.

about

Inertziak beharreko unean ekarriko dizu
eta zeregina betetakoan eraman,
ez badu geratu behar.

credits

released November 10, 2021

Birkite Alonso: gitarra, ahotsa
Patxi Agirre: baxua
Mikel Palenzuela: gitarra
Ilargi Agirre: bateria

Idoia Hatxe: pianoa "Ezinbestekoaren ziega" abestian


Hitzak: Birkite Alonso
"Ezinbestekoaren ziega" - Musika: Birkite Alonso eta Idoia Hernandez Toledo.
"Amodiozko kanta" - Hitzak: Fermin Muguruza / Musika: Fermin Muguruza, Iñigo Muguruza💜, Kaki Arkarazo.


Mikel Kazalisek Zarautzko Fidelenea Estudioan grabatuta eta masterizatuta.
Soinu-nahasketa: Mikel Kazalis & Birkit

Diseinua eta argazkiak: Aitziber Orkolaga


Eskerrik asko Mikel eta Izas, abentura berri hau edertzeagatik. Aitziber eta Idoia, artistak. Familia, lagunak, Mukuru kolektiboa eta Birkiten ibilbidean laguntzen duzuen guztiak.


Mukuru 2021 (MKR14)

Egile eskubideak eta lizentzia: EKKI Euskal Kulturgileen Kidegoa
www.ekki.eus

Birkitmusika@gmail.com
www.birkit.eus
birkit.bandcamp.com
www.facebook.com/Birkitmusika
www.mukuru.eus

license

tags

about

Birkit Bilbao, Spain

Birkite Alonsok bakarlari gisa hasitako proiektua dugu Birkit. Eorann eta Red Carmine taldeetan aritua, 2017an”Emen” izeneko bakarkako debutan sei urteko etenaldian zehar mamitutako soinu eta gogoetak islatu zituen.
.
Azaroan “Inertzia” aurkeztuko dute Birkitek, Ilargi Agirrek, Mikel Palenzuelak eta Patxi Agirrek.

Mikel Kazalisek Fidelenea Estudioan grabatuta. Diseinua: Aitziber Orkolagarena.
... more

contact / help

Contact Birkit

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Inertzia, you may also like: